
Ενώ ο Δήμος Ηρακλείου, για την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, φιλοξένησε μνημείο – σύμβολο για τις γυναίκες που έχουν δολοφονηθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, προκειμένου να προωθηθεί το μήνυμα του αλληλοσεβασμού και για να μπει ένα τέλος στις γυναικοκτονίες, λίγες μέρες μετά νεαρή κοπέλα κατήγγειλε ότι την απήγαγαν, την θώπευσαν και την λήστεψαν στη γειτονιά μας.
Σύμφωνα με την καταγγελία της κοπέλας, τρεις άνδρες την απήγαγαν και αφού την επιβίβασαν στο ΙΧ όχημά τους, προσπάθησαν να την βιάσουν. Η ίδια έχασε τις αισθήσεις της και όταν ξύπνησε βρισκόταν πεσμένη σε στάση λεωφορείου στον Σταθμό Λαρίσης. Η κοπέλα βρέθηκε ημιλυπόθυμη από έναν οδηγό ταξί που κάλεσε την αστυνομία.
Κωνσταντίνα, Καρολάιν, Γαρυφαλλιά, Τζεβριέ ή αλλιώς 17 γυναικοκτονίες καταγράφονται για το 2021 στη χώρα μας. Εκατοντάδες καταγγελίες για περιστατικά έμφυλης βίας, ειδικά μέσα στα επιβαλλόμενα lockdown. Η χρονιά σημαδεύτηκε από την ένταση παραβιαστικών και κακοποιητικών συμπεριφορών που είχαν στόχο τις γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, αλλά ταυτόχρονα και από τις φωνές των επιζωσών που βγήκαν στο προσκήνιο. Δεν είναι καινούριο το φαινόμενο της έμφυλης βίας, όμως όσο βαθαίνει η καταπίεση και η εκμετάλλευση στην περίοδο της κρίσης που βιώνουμε, τόσο πιο έντονα είναι αυτά τα περιστατικά. Έχουμε σιχαθεί να διαβάζουμε τέτοιες ειδήσεις. Δε θέλουμε άλλο φόβο, άλλα τραύματα στα σώματά μας, άλλες νεκρές. Θέλουμε να κυκλοφορούμε ελεύθερες.
Την ίδια στιγμή που κυβέρνηση και τοπικές διοικήσεις προσπαθούν να μας πείσουν πως παλεύουν για την ισότητα και για τα δικαιώματα των γυναικών, δεν παραλείπουν να αποσιωπήσουν και να θάψουν τις φωνές των καταπιεσμένων. Ενδεικτική είναι η θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, η ένταση της κρατικής καταστολής σε όλα τα επίπεδα, οι συλλήψεις φεμινιστών την προηγούμενη χρονιά στον Σύνταγμα την 25η Νοέμβρη, η δολοφονία του Ζακ που ακόμη δεν έχει βρει δικαίωση και χιλιάδες άλλα παραδείγματα.
Το σύστημα, το κράτος και η κυβέρνηση του “πατρίς – θρησκεία – οικογένεια” έχουν την ευθύνη!
Να παρθούν εδώ και τώρα μέτρα για τις επιζώσες έμφυλης βίας: να ανοίξουν ξενώνες φιλοξενίας, ιατροδικαστικά κέντρα σε κάθε νομό, να υπάρξει οικονομική νομική και ψυχολογική υποστήριξη των επιζωσών.
Στο σπίτι, στη δουλεία, στο δρόμο… Καμία μόνη της!